Twórca tej dyscypliny Marko Kataneva, skoncentrował się w trakcie opracowywania techniki marszu z kijkami na właściwej, rytmicznej pracy rąk. To nie jest przypadkowe, naprzemienne odpychanie się nimi od podłoża. Wiele badań naukowych, potwierdziło, jak ta praca korzystnie wpływa na układ oddechowy, sercowo-naczyniowy osoby, która uprawie tę dyscyplinę. Pobór tlenu rośnie wówczas o średnio 20-50 procent, oczywiście od intensywności wbijania kijków. 

Ponadto bardzo wyraźnie rozwija tkankę mięśniową w obrębie kończyn dolnych i prostowników kończyn górnych. Dodatkowo taki marsz wzmacnia mięśnie tułowia, ramion, zwiększa ruchomość w obrębie górnego odcinka kręgosłupa, łagodząc przy tym sztywności i napięcia w obrębie obręczy barkowej. Sport ten w ogóle nie obciąża stawów kolanowych, biodrowych, redukuje nacisk na plecy, piszczele, toteż jest on szczególnie polecany osobom starszym i cierpiącym na otyłość. Podczas marszu z kijkami spalamy od 20-40% więcej kalorii, niż podczas zwykłego, a dynamicznego spaceru. Kijki służą zachowaniu prawidłowej postawy, lepszej równowagi oraz stabilizują w trakcie chodu po ciężkim, bardziej wymagającym terenie.